Καμιά φορά, ένα βιβλίο που μπορεί να μην υπολόγιζες, ένα άρθρο, μια ταινία κινουμένων σχεδίων, μια εικόνα ή μια φωτογραφία σου ανοίγουν έναν κόσμο διαφορετικής σκέψης, διαφορετικής προσέγγισης των προβλημάτων..Τα διάφορα άγχη σου, οι γόρδιοι δεσμοί σου, οι εφιάλτες σου διαλύονται, λύνονται, ξυπνάς..Η εσωτερική σου συζήτηση, αναζήτηση, μάχη με τον κόσμο σου (;), το υποσυνείδητό σου (;) τελειώνει και ξεκινάει μια απίστευτη εξωτερίκευση αισθημάτων(;), συναισθημάτων(;)...εμπιστοσύνης! Κι αυτό φαντάζει παράξενο. Ή μήπως όχι;
δηλ@δή..
- Ο κόσμος που ζούμε, ανήκει στον εχθρό. Πρέπει να ζούμε προσεχτικά. Πρέπει να φροντίζουμε τον εαυτό μας γιε μου.. Στο κάτω κάτω είναι το μόνο που έχουμε..
- Όχι μπαμπά..Δεν το πιστεύω. Εννοείς δηλαδή πως το μέλλον είναι...
μπορεί να είναι μόνο έτσι;
- Είναι η φυσική ροή των πραγμάτων. Δεν μπορείς να αλλάξεις τη φύση.
- Μα η φύση είναι αλλαγή, μπαμπά..Το μέρος της που μπορούμε να επηρεάσουμε!
Και αλλάζει όταν το αποφασίσουμε..
- Που πας;
- Ελπίζω..μπροστά!
(Περιμένετε να σας πω από ποια ταινία είναι ο παραπάνω διάλογος ε? Δεεεν νομίζω..ή όπως το λέμε και στα..ελληνικά: "I'm not a rat"..)
