Real V@lue...σύντομα κοντά σας!

Real V@lue ( www.realvalue.gr )

Man in the Mirror

"I'm Gonna Make A Change,

For Once In My Life

It's Gonna Feel Real Good,

Gonna Make A Difference

Gonna Make It Right . .

                           

I'm Starting With The Man In

The Mirror

(Ooh!)

I'm Asking Him To Change

His Ways

(Ooh!)

And No Message Could Have

Been Any Clearer

If You Wanna Make The World

A Better Place

(If You Wanna Make The

World A Better Place)

Take A Look At Yourself And

Then Make A Change

(Take A Look At Yourself And

Then Make A Change)"..

Δρόμοι..

[Του Ρούσσου Βρανά]

{εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" (Πέμπτη, 18 Ιουνίου, 2009)}
=================================

Ο Μάικλ Μουρ...
... μεγάλωσε στο Φλιντ του Μίσιγκαν. Ο πατέρας του εργάστηκε στην Τζένεραλ Μότορς. Σήμερα, «μπροστά στο νεκρικό κρεβάτι της Τζένεραλ Μότορς», λέει ο Αμερικανός σκηνοθέτης, «τολμώ να πω πως νιώθω πλημμυρισμένος από χαρά για την κατάντια της εταιρείας που κατέστρεψε την ιδιαίτερη πατρίδα μου».
Το Φλιντ...
... είναι πια μια από τις φτωχότερες αμερικανικές πόλεις. Δεν είναι βιώσιμη. Γι΄ αυτό οι αμερικανικές αρχές αποφάσισαν να κατεδαφίσουν ολόκληρες συνοικίες που τις έχουν εγκαταλείψει οι κάτοικοί τους και να περιορίσουν κατά 40% την έκταση της πόλης. Το Φλιντ θα χρησιμεύσει σαν ένα πειραματικό εργαστήριο. Γιατί την ίδια τύχη θα έχουν άλλες 50 αμερικανικές πόλεις, όπως το Ντιτρόιτ, η Φιλαδέλφεια, το Πίτσμπουργκ, η Βαλτιμόρη και το Μέμφις. Πολλές από αυτές ήταν κάποτε μεγάλα κέντρα της αμερικανικής βιομηχανίας αυτοκινήτου. Η Καρίνα Πάλαγκστ, διευθύντρια του προγράμματος «Πόλεις που συρρικνώνονται» στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, εξομολογείται στη βρετανική εφημερίδα «Τέλεγκραφ» πως υπάρχει «ένα πολιτιστικό και πολιτικό» ταμπού που εμποδίζει τους ανθρώπους να αποδεχτούν την πραγματικότητα της αμερικανικής παρακμής. Όμως, στο Φλιντ, αυτό το ταμπού το έχουν ξεπεράσει από καιρό. Γιατί η πόλη έχει πιάσει πάτο. Όπως λέει ο Νταν Κίλντι, επικεφαλής της κομητείας στην οποία ανήκει η πόλη, «η παρακμή είναι μια πραγματικότητα της ζωής μας και αν την αρνηθούμε, θα είναι σαν να αρνούμαστε τη δύναμη της βαρύτητας». Το Φλιντ, καμιά εκατοστή χιλιόμετρα από το Ντιτρόιτ, υπήρξε το λίκνο της Τζένεραλ Μότορς. Ο πεσμένος γίγαντας της αμερικανικής βιομηχανίας αυτοκινήτου απασχολούσε κάποτε 79.000 εργαζομένους. Σήμερα δεν ξεπερνούν τους 8.000. Η ανεργία έχει φθάσει στο 20% και ο πληθυσμός του Φλιντ έχει μείνει ο μισός (περίπου 110.000 χιλιάδες κάτοικοι). Η φυγή των νέων άδειασε τους δρόμους και τις συνοικίες της πόλης. Στο κέντρο του Φλιντ, άδειο, το ξενοδοχείο Ντουράντ, που έχει πάρει το όνομα του ιδρυτή της Τζένεραλ Μότορς, ήταν κάποτε ξακουστό, αλλά σήμερα είναι το σύμβολο της παρακμής της πόλης.

Η πόλη...
... του Φλιντ εθεωρείτο κάποτε υποδειγματική, όταν ήκμαζε η αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία. Σήμερα πάλι ξαναγίνεται παράδειγμα προς μίμηση, αλλά για διαφορετικούς λόγους: πρέπει ένα μεγάλο μέρος της να κατεδαφιστεί, και σε αυτήν και σε άλλες 50 πρώην βιομηχανικές πόλεις, αν θέλουν να γλιτώσουν τη χρεοκοπία. Το Φλιντ θα αναζητήσει τώρα τη σωτηρία του επικεντρώνοντας την οικονομία του στην παροχή υπηρεσιών Υγείας και Παιδείας. Γιατί αυτές δεν μεταφέρονται εύκολα στο εξωτερικό από τους επιχειρηματίες. Το Φλιντ δεν θα είχε φθάσει στη σημερινή κατάντια, αν η Τζένεραλ Μότορς δεν μετέφερε θέσεις εργασίας στο Μεξικό για να κερδίσει από τα χαμηλά ημερομίσθια.
Είναι...
... σαν να κλαδεύουμε ένα δέντρο για να βγάλει νέα φυλλωσιά, απαντάει ο Κίλντι σε όποιους τον επικρίνουν για τη συρρίκνωση της πόλης του. Ναι, μόνο που εκείνοι που του έβαλαν στο χέρι το κλαδευτήρι, τρύγησαν πρώτα όλους τους καρπούς κι ύστερα το έβαλαν στα πόδια.

[ Δρόμοι ]

Του Ρούσσου Βρανά: rvranas@otenet.gr

REC (on)

Η ζωντανή συνέντευξη που έδωσε την Τετάρτη 3.6.2009, ο Γιώργος Παπανδρέου στο TVXS. Ο Στέλιος Κούλογλου μετέφερε τις ερωτήσεις που συγκεντρώθηκαν τις προηγούμενες μέρες στο TVXS, αλλά και πολλές από αυτές που διατυπώθηκαν κατά την διάρκεια της ζωντανής μετάδοσης.




--
" Για το ¨αρχείο¨: η πρώτη διαδικτυακή συνέντευξη που έδωσε ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν στις 10.11.2007, όταν απάντησε σε, νομίζω 15, ερωτήσεις που είχε συγκεντρώσει και στείλει μία ομάδα bloggers μέσω youtube.

Από την ερασιτεχνική λήψη που κάναμε τότε, με μία απλή κάμερα στο σπίτι του (πρωί-πρωί, για να έχει φως και να είναι καλή η εικόνα), μέχρι την οργάνωση της συνέντευξης αυτής, με τις πολλές κάμερες, την ζωντανή μετάδοση, το πολύ μεγαλύτερο κοινό, τις ζωντανές ερωτήσεις, την ύπαρξη ενός "backchannel" που ονομάζεται twitter και την ύπαρξη ελληνικών διαδικτυακών καναλιών, έχουν αλλάξει πολλά.

Νομίζω ότι όπως και τότε, έτσι και σήμερα θέσαμε ένα νέο μέτρο σύγκρισης για παρόμοιες διαδικτυακές συνεντεύξεις -προφανώς υπάρχουν πολλά που θα θέλαμε να βελτιώσουμε και θα τα βελτιώσουμε την επόμενη φορά"... Από τον VryPan του Rec(on) και του..

vrypan|net|weblog..

ποιά «Συζήτηση» ή Γιατί να συζητάμε προγράμματα;

Γιατί να συζητάμε προγράμματα; from Andreas Triantafillidis on Vimeo.

Ευχαριστώ για την ενημέρωση τον Θεόδωρο Καρούνο..

" Γιατί το κάνουμε αυτό; Ποιοι είμαστε;

για να ξέρουμε και να συζητάμε για πολιτικά ζητήματα
κι όχι μόνο για πολιτικούς κι αόριστες ιδεολογίες.
Ώστε να αρχίσουν ολοένα περισσότερο τα κόμματα να
συζητάνε με τους πολίτες αυτά τα ζητήματα.

είμαστε πολίτες, καθένας με τις προτιμήσεις του, αλλά με την ίδια πεποίθηση, πως η συμμετοχή των πολιτών είναι το σημαντικότερο ζητούμενο στη Δημοκρατία"... http://www.deb8.gr/

Έρευνα σπάνιας γνώμης...

Τι είναι έρευνα; Τι είναι δημοσκόπηση; Τι είναι ο κάβουρας και τι είναι το ζουμί του; Τέτοια και άλλα υπαρξιακά προβλήματα.. μπορεί και να τα λύσετε απαντώντας στην παρακάτω έρευνα..

Κάντε κλικ στο Ερευνώντας την Έρευνα...

Καλή αρχή...

Life... in Cartoon Motion

Thanks the Official MIKA website..

I need..

I'm a mess..

Gotye’s “Hearts a Mess”(radio edit)

Η φρίκη του πολέμου..

Δεν ήθελα να γράψω από την ασφάλεια του μικρού μου δωματίου για όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη...Δεν έχω ζήσει σε τέτοιες συνθήκες και άρα δεν θεωρώ το εαυτό μου άξιο να σχολιάσει ή να σας πει κάτι άξιο λόγου..
Άκουσα το παρακάτω ραδιοφωνικό απόσπασμα και θεώρησα την πράξη αξιέπαινη και ότι πρέπει να αναμεταδοθεί και να μαθευτεί..
Γιατί δεν αρκεί να καυτηριάζουμε μόνο το στραβό και το άδικο (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ξεχνάμε), αλλά να αναδεικνύουμε το δίκαιο και το σωστό..

Οι γιατροί Άρης Μουσιώνης, Ηλίας Καρανίκας, Θανάσης Νησιώτης, και τα μέλη της αποστολής Χρήστος Καπάταης και Αλέκος Στάμου, μιλούν στους δημοσιογράφους για την συγκλονιστική εμπειρία που έζησαν στην εμπόλεμη ζώνη της Παλαιστίνης.

click play

(thanks Krogias for the code)

Poetry for Palestine

Να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε, να δράσουμε.. Μήπως και βγάλουμε το σακάκι του κυνισμού και του βολεμένου ατομικισμού...Να σκεφτούμε τους τόσους και τόσους που μπορεί να προσφέρουν ακόμη και τη ζωή τους (και είναι πολλοί που παραμένουν σε εμπόλεμες ζώνες) για να βοηθήσουν τον συνάνθρωπό τους...

Η φρίκη του πολέμου δεν έχει σύνορα. Σήμερα εκεί, χθες στη γειτονιά μας (Βαλκάνια), αύριο εδώ...

[Αν και εμείς, εδώ που τα λέμε, μπορούμε να σκοτωθούμε μεταξύ μας..]

Close my eyes !

-> 2009

Τόση εξέλιξη, τόση τεχνολογία κι ο κόσμος συνεχίζει να είναι σαν ένα νόμισμα με δύο όψεις... Φτώχεια, πόλεμος, πείνα, αρρώστιες... Απληστία, ασφάλεια, παχυσαρκία, φαρμακευτική υποστήριξη ακόμα και για τα ψυχολογικά του χρυσόψαρου επειδή μένει στη γυάλα!! Τα πράγματα δεν δείχνουν να πηγαίνουν καλά..Κρατήστε την αναπνοή σας:

http://www.jordanhoffman.com/

1) Οικονομική απληστία, η μεγαλύτερη απάτη του χρηματοπιστωτικού / τραπεζικού συστήματος..

2) Μια Ρωσία που αρχίζει να εκμεταλλεύεται το μονοπώλιο του φυσικού της αερίου αφήνοντας ολόκληρες χώρες δίχως ενέργεια! Αρχίζει δηλαδή να θυμίζει Αμερική..

3) Η Κίνα γίνεται αχόρταγη σε ενέργεια και φυσικές πρώτες ύλες..

4) Η Μέση Ανατολή έχει γίνει Άνω - Κάτω Ανατολή και δεν συμμαζεύεται..

5) Για την κλιματική αλλαγή καλύτερα να μην αναφερθούμε..

6) Πόσιμο νερό, διατροφική κρίση, παγετώνες - ξηρασίες...

Άραγε η ανάγκη για επιβίωση, για καλύτερη διαβίωση θα υπερισχύσει των αυτοκαταστροφικών τάσεων που εμφανίζουμε από καιρό σε καιρό ως ανθρωπότητα;

Θα μπορέσουμε να καταλήξουμε στο μοντέλο εκείνο της ανάπτυξης που θα υπηρετεί το τρίπτυχο της Οικονομικής βιωσιμότητας (και όχι της Ασυδοσίας), της Κοινωνικής υπευθυνότητας (γιατί όλοι αποτελούμε μέρη/αλυσίδα της ίδιας κοινωνίας κι αν σπάσει ένας κρίκος...) και της Περιβαλλοντικής ευαισθησίας (δεν θέλει ανάλυση νομίζω) ;;;

Καλή και συνετή χρονιά λοιπόν. Με υγεία, περισσότερη ανθρωπιά και αλληλεγγύη..Θα μας χρειαστούν...