2012

Το χειρότερο από όλα τα συναισθήματα είναι να σε κάνουν να πιστέψεις,
ότι δεν μπορείς πια να πιστεύεις..
Μπορεί να φοβάμαι ότι τα όνειρα δύσκολα πραγματώνονται,
αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσω να ονειρεύομαι.. 

 

Ποιος μπορεί να μας απαγορεύσει να ζωγραφίσουμε την αυγή μια καινούργιας ημέρας; (εκτός από την ασυνεννοησία μας και το ξερό μας το κεφάλι...)

Κι αν το παρελθόν δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, τότε μήπως πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά; Για να δημιουργήσουμε, γνωρίζοντας ποια λάθη πλέον πρέπει να αποφύγουμε, την αναγέννηση που τόσο λαχταρούμε;
"Και με κάμα και βροχή κι ας μας βγει και η ψυχή"(παραφράζοντας τον Ποιητή)

-------------------------------------------------------------

Ας είναι το 2012 το τέλος μιας εποχής που θα ρίξει αυλαία..
Και στην νέα παράσταση που στήνεται και περιμένει θεατές,
ας γίνουμε εμείς οι πρωταγωνιστές..
..αλλάζοντας όμως το σενάριο και τη σκηνοθεσία!!

Υγεία και καλή καρδιά..Θα μας χρειαστούν!

Δρόμος..

Θέλω να γράψω μα δεν ξέρω πως..
Θέλω να κλάψω μα δεν πρέπει..
Θέλω να.. να βγάλω από μέσα μου αυτό που με τρώει αλλά δεν μπορώ...ή μήπως δεν θέλω(;) ..
Γράφω βλακείες που τις αναιρώ..
Και μετά αναιρώ τις αναιρέσεις...
Σε τούτο τον κόσμο πόσες και πόσες αντιθέσεις
και άντε μετά εσύ να βγεις μέσα στη βροχή,
να φανείς δυνατός και ας μην ξέρεις πως,
για να κρατήσεις με όλο σου το είναι,
αυτούς που είναι και αυτούς που δεν είναι
...
και να...να νομίζω ότι κάτι κάνω κι άρα κάτι είμαι κι εγώ σε αυτόν τον κόσμο...
...που δεν υπάρχει πια...............



Ο δρόμος της επιστροφής μπορεί να είναι ένας δρόμος δίχως επιστροφή;