From: jamesbluntmusic
we shall meet again in two months..i'm so tired now
*Παρουσίαση του project "Ταξίδι" *
*στην Δημόσια Βιβλιοθήκη Σερρών (1/4/20124)*
Πέμπτη, Ιανουαρίου 17, 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"Διαβάζονται..."
-
Αν μπορείς να κρατάς την ψυχραιμία σου όταν οι άλλοι χάνουν τη δική τους και ρίχνουν σε σένα την ευθύνη και την αιτία της αδυναμίας τους. ...
-
Ναι λοιπόν, τι να την κάνω την κοινωνικοποίηση όταν σχεδόν σε κάθε συζήτηση που βρίσκομαι δεν γίνεται ανταλλαγή απόψεων, επιχειρημάτων, διάλ... -
Μπορεί να μην καταλαβαίνουμε τι ακριβώς παίζεται και συμβαίνει, μπορεί τα πράγματα αυτήν την στιγμή να αλλάζουν με ταχύτητες που ζαλίζουν.....
-
Θέλουμε, δεν θέλουμε το πάρτυ τελείωσε.. Τα ψέμματα τελείωσαν, η τηλεοπτική δημοκρατία τελειώνει, η "ιδιωτική" οικονομία με τις πλ...
-
Το χειρότερο από όλα τα συναισθήματα είναι να σε κάνουν να πιστέψεις, ότι δεν μπορείς πια να πιστεύεις.. Μπορεί να φοβάμαι ότι τα όνειρα ...
-
(Συμφωνώ διαφωνώντας, αν και... διαφωνώ συμφωνώντας. Εσείς θα επιλέξετε!!) " Αγαπητέ φίλε, Καλό είναι να μην κολλάμε σε σ...
1 σχόλιο:
Δευτέρα μεσημέρι, κάπου στον Σταθμό Λαρίσης, περιμένοντας να’ ρθει η ώρα του τραίνου για Αλεξανδρούπολη.
Κάθισα σ ένα παλιό φαγάδικο, να τσιμπήσω κάτι πριν το ταξίδι, παράγγειλα κι ένα καραφάκι κόκκινο κρασί που το παίνεψε το αφεντικό.
Τέσσερα τραπέζια όλα κι όλα, γεμάτα κι αυτά με μικρές παρέες που μπήκαν στο μαγαζί να ζεσταθούν.
Έξω, από το τζάμι, τέσσερεις μαντράχαλοι παίζανε χιονοπόλεμο. Πολωνοί νομίζω πως ήτανε, θα θυμήθηκαν την πατρίδα τους με το χιόνι.
Το κρασί στην ταβέρνα, άναψε λίγο τα αίματα, οι παρέες πιάσανε την κουβέντα όλοι μαζί…
Μου φάνηκε πως το χιόνι, τους έφερε όλους κοντά, γνωριστήκανε, γελάσανε, τσουγκρίσανε τα ποτήρια τους.
Όλο το πρωί, τριγύριζα στο κέντρο της πόλης. Στο Σύνταγμα, το Θησείο, την Ακρόπολη.
Η Αθήνα πιο όμορφη από ποτέ, οι ρυθμοί αργοί, ο ουρανός καταγάλανος και το χιόνι ασορτί με τα μάρμαρα του Παρθενώνα.
Τα μισά μαγαζιά κλειστά, σχεδόν μια Κυριακή μετά την Κυριακή.
Ηρθε η ώρα να πληρώσω, να φύγω.
Στην τηλεόραση αρχίζανε οι ειδήσεις του μεσημεριού…
Ο παρουσιαστής ξεκινάει και λέει…
«Στο έλεος του θεού η Αθήνα…»
Όλοι μέσα στο μικρό μαγαζάκι, γελάσανε μαζί του, κουνώντας το κεφάλι.
Δημοσίευση σχολίου